Op dinsdag 22-11-2011 kregen we bezoek van de mensen van Eurocomité.
Eurocomité is een organisatie die kinderen in onze scholen warm probeert te maken om de slavenarbeid onder de kinderen in Pakistan tegen te gaan. Het zijn de allerarmsten die daar terecht komen. Met het geld dat ze inzamelen bouwen ze schooltjes en zorgen er zo voor dat ook deze kinderen kunnen leren lezen en schrijven.Daarom heet de actie “kinderen helpen kinderen”.
Gedurende deze leerzame namiddag maken de kinderen kennis met het land Pakistan, hun godsdienst, hun eetgewoonte, het kastensysteem en nog veel meer. Dit gebeurt aan de hand van een powerpoint presentatie en leuk didactisch materiaal.
Tot slot gaat het over de kinderen die als slaaf moeten werken in de steenbakkerijen.Dit zijn kinderen zonder rechten die iedere dag heel hard moeten werken.
De actie die eraan gekoppeld wordt om centjes te verzamelen voor de bouw van nieuwe schooltjes houdt in dat de kinderen wondpleisters mogen verkopen. Dit op geheel vrijwillige basis.
Een verslagje van Kobe Vanheusden:
Het PP (Pakistan Project) begon op 22/11/11 om 13 uur. We moesten naar de zaal gaan en daar stond een vrouw, genaamd Lieve.
Ze begon te vertellen over het leven van de kinderen in Pakistan en over het kastensysteem.De allerarmsten behoren nergens toe, tot geen enkele kaste. Ze hebben geen rang. Ze leven in armoede en moeten matten of bakstenen maken. Matten of bakstenenmaken is moeilijk. Een mat moet je op twaalf uur af hebben, dat is een heel karwei. Bakstenen is erger, zo moet je er 1000 per dag maken.
Veel mensen in Pakistan zijn analfabeet, dat wil zeggen dat ze niet kunnen lezen en schrijven. Dus de baas van de steenbakkerij kan foetelen. Ze zeggen dat het er geen 1000 zijn, maar het kunnen wel meer zijn. De mensen kunnen zich niet verdedigen, dan komen ze in schulden en moeten het betalen.
Dan heb je de boeren: ze kweken groenten en fruit.Als de groeten en het fruit klaar zijn, brengen de boeren het naar de markt. Daar verkopen ze het.
Dan heb je de gewone burgers, niet te vergelijken met hamburgers.
Zij hebben een goed leven en werk zo als ons.
Dan heb je de rijken mensen: zij zijn rijk en doen niets en zijn eigenwijs.
Daarna liet ze dingen rond gaan, we kregen iets bruin in ons hand. We dachten dat het brood was, maar het was waterbuffelkak. In Pakistan gebruiken ze dit voor het bekleden van muren en brandstof. Het was wel vies!
Ook had ze een waterpijp bij, dat was een cool ding. Waterpijp is hetzelfde als roken in België.
Lieve liet zien hoe het eten in Pakistan eruit zag. De arme mensen in Pakistan eten er chapati. Dat is een soort pannenkoek.
Tot slot gaf ze nog uitleg over de actie “wondpleisters”. We kunnen één meter wondpleister verkopen voor 4 euro. Al dat geld gaat naar de arme mensen in Pakistan.
